6 mei. Langkawi.
Onze vakantie in Australie eindigt in/op Langkawi, een eiland vlak voor de kust van Malesie. Net onder de grens met Thailand. We zijn hier de vorige keer ook geweest en wilden er best deze vakantie met een paar relax-dagen afsluiten. Een goede vlucht gehad van Brisbane naar Kuala Lumpur. Met name Hanneke heeft weinig van de vlucht gemerkt: die sliep al haast voordat het vliegtuig in de lucht zat. Na dik zeven uur vliegen stonden we in alle vroegte op het vliegveld van Kuala Lumpur. Het is altijd weer een mooi gezicht om in het donker over deze grote stad te vliegen. Twee uur moesten we doorbrengen in afwachting van onze vlucht naar Langkawi. Maar die uren zijn hier zo om: veel winkels! Nog een lekker luchtje voor Hanneke gescoord! Om 9.35 uur aankomst op Langkawi Airport, waar onze chauffeur al klaarstond. Hij bracht ons naar het haventje waar de boot van het hotel lag. Ruim tien minuten varen op volle snelheid (2 x 200 PK) brachten ons naar het haventje van 'ons' prive-eiland voor vier dagen: het Rebak Island Resort. Een luxe hotel, met 101 kamers. En wat voor kamers: mooi groot, alles van hout (met houtsnijwerk) en een badkamer! Schitterend. Helaas helaas is het vanaf onze aankomst zwaar bewolkt. En in de loop van de middag begint het te stortregenen. Een echte tropische bui. Die helaas wel de rest van de dag zal duren. Het hotel is heel erg mooi, maar er zijn bijna geen gasten. We hebben in het Senari restaurant geluncht, maar met twee personeelsleden achter iedere gast eet het niet echt ongedwongen. En dan hebben we het alleen nog maar over de zichtbare medewerkers. Niet over de mensen die in de keuken werken of schoonmaken.
We hebben deze dag benut om wat bij te slapen. 's Avonds op ons balkon het prachtige uitzicht bewonderd. Heel mooi toen de zon onderging.
Nog steeds zijn er weinig andere gasten. Daarom in een wat vreemde sfeer hier gegeten. En vroeg naar bed, om onze nachtvlucht te verwerken.
Woendag 7 Mei.
De volgende ochtend vroeg opstaan voor een 'boottour' rond het eiland (althans dat dachten we...), eerst lekker ontbeten en met de boot van het resort naar het hoofd eiland. Daar stond al een busje op ons te wachten. Toen kwam er een vreemd voorgevoel naar boven bij ons. Nogmaals de het formulier doorgelezen de we bij aankomst in onze handen gedrukt kregen. Al snel bleek dat het een ritje in een busje over het eiland zou worden met een bezoek aan verschillende werkplaatsjes (lees winkeltjes). Omdat we de vorige keer op Langkawi zelf een auto gehuurd hadden en het eiland op ons dooie gemak al bekeken hadden besloten we om maar bij de volgende pick-up het busje te verlaten en met een taxi naar Kuah te gaan. Alles kost hier bijna peanuts en dus ook een taxi. We hebben in Kuah eerst maar eens een bak koffie gescoord (mierzoet zelfs zonder suiker) en ondertussen genoten van de inheemse bevolking en hun gewoonten. Vervolgens nog door het stadje geslenterd en tegen 13.00 uur met de taxi naar de boot terug die ons naar Rebak Island zou brengen. Bij de haven lag een poes op de bank die al snel een warm plekje bij Geert op zijn schoot had gevonden (allebei weer blij :-). In het restaurant van het hotel een lunch genoten en al snel bleek dat de lucht helder werd. En ja hoor, de zon brak door. De rest van de middag heerlijk bij het zwembad gelegen, gezwommen en gelezen. 's Avonds was er een buffet. Niet dat we daar 1.2.3. op zaten te wachten maar het bleek een prima buffet te zijn met heerlijk curries etc. Dus aanvallen maar. Na heerlijk te hebben gegeten zijn we met 'Piet' in het golfkarretje naar onze kamers gebracht. Hanneke voorin naast 'Piet'. Wie weet wordt dit nog wat.... hihi. Niet alleen een schilderij en een luchtje gescoord maar wellicht ook nog een mooie man. Op de kamers waren de bedden al weer open geslagen, de muggenverdelger stond al aan, in de badkamer stond het potje met etherische olie al te ruiken en de lichten brandden al. Tijd om naar bed te gaan.
Donderdag 8 mei.
Na weer een heerlijke nachtrust vandaag maar eens uitgeslapen. We weten bijna niet meer wat dat is. Bijna alle dagen rond 07.00 opgestaan. Tijdens het prima ontbijt werden we weer voorzien van een tropische bui met onweer. Wat er hier in 5 minuten valt doen we in NL een week over normaliter. Hopelijk trekt de lucht weer open net als gisteren en kunnen we nog lekker zwemmen etc. Hoe deze dag verloop lezen jullie in de laatste update lezen.
woensdag 7 mei 2008
Vrijdag 2 mei. Darwin.
In de ochtend in het backpackers-straatje naast ons hotel ontbeten. Het is hier weer heel anders dan de natuur waar we de afgelopen weken doorgebracht hebben: drukte op straat, overal rijdende auto's en lopende mensen. Van allerlei signatuur: jong (backpacker), oud (de Ghan-trein uit Adelaide heeft zijn eindstation in Darwin), alleengaand, met z'n tweeen of groepen.
Na het ontbijt zijn we met de auto langs de kust in de omgeving van Darwin gereden. Het is erg mooi weer, en behoorlijk warm. 33 graden. Na bij een plaatselijke supermarkt onze lunchspullen gehaald te hebben, hebben we een picknick georganiseerd op een mooie plek onder de bomen met uitzicht op zee. Via via hadden we gehoord dat je bij een restaurant even buiten Darwin op een romantische locatie heerlijk kunt eten. Daar even een kijkje genomen, en we konden ons er iets bij voorstellen. Een tafeltje gereserveerd en toen teruggereden naar het hotel. Ook hier weer een fijn zwembad!
's Avonds vol verwachting naar PeeWee's, het restaurant. Of het nou aan het bruilofstfeest lag, dat er gaande was, of aan de kok. Maar het viel bar tegen. Door het kabaal (muziek), door het feit dat de bediening meer aandacht had voor het bruiloftsdiner (de tent zat verder vol!) of door wat dan ook. We konden elkaar niets eens verstaan, laat staan dat je met elkaar kon praten. Ook het eten was er gewoon slecht. 'Prijs/kwaliteit' stonden niet in verhouding. Wat we nooit doen, maar nu wel, was er iets van zeggen.
In het backpacker-straatje naast ons hotel een heerlijk ijsje gehaald als afsluiting van deze dag!
Zaterdag 3 mei. Van Darwin naar Brisbane.
Vandaag is onze laatste dag in Darwin. We moeten onze 4WD voor 12 uur inleveren. Ontbeten in het backpackers-straatje en vervolgens de auto weggebracht. Het is inmiddels lekker warm weer (33 graden), maar doordat we onder bomen naar ons hotel kunnen teruglopen, is het prima te doen. De middag bij het zwembad van ons hotel doorgebracht. Na afsluiting van ons verblijf in Darwin bij de inmiddels favoriete Thai hebben we nog een kleine twee uur voordat we naar het vliegveld worden gebracht. Om 23 uur was het zover: de shuttle naar het vliegveld stond klaar en daar gingen we. We hebben toch wel erg van Darwin genoten. Een leuke stad!
Om 1.40 uur vertrok ons vliegtuig naar Brisbane, een reis van dik drie uur.
Zondag 4 mei. Aankomst in Brisbane.
Na een geslaagde trip (sneu voor Frank: Geert en Hanneke hebben de hele reis kunnen slapen) stonden we om 6.00 uur op het vliegveld van Brisbane. Taxi naar ons hotel genomen: het Rydges, aan de South Bank (midden in het centrum, net naast de grote rivier die dwars door Brisbane loopt). Onmiddellijk ons bed ingedoken voor een paar uur slaap.
Brisbane kennen we al van onze vorige reis: we wilden er erg graag nog een keer naar toe en toen we een vertrekpunt vanuit Australie moesten zoeken om naar Langkawi te kunnen vliegen, waren we het er al snel over eens: dat moest Brisbane zijn.
Omstreeks 11 uur verlieten we het hotel. Een niet al te bijzonder hotel, maar wel op een mooie plek gelegen. De brug over en je staat midden in het centrum van Brisbane. Alles te belopen dus, en dat is ook wel leuk. Het is vandaag de verjaardag van Budda, zo bleek al snel. Naast ons hotel was de eerste 'markt' van alle markten en andere activiteiten die we tegen zouden komen. Enorm veel Aziaten die hier aan de oevers van de rivier en in het centrum Budda komen vereren. Vlakbij ons hotel is een groot openluchttheater ingericht als tempel. We hebben er onze ogen uitgekeken.
's Middags de hele middag in het centrum van Brisbane doorgebracht. Gebruncht en aan het einde van de middag terug naar het hotel om een klein uurtje te slapen. Daarna de stad weer in voor 'dinner'. We zijn niet verder gekomen dan de oevers van de South Bank. De Buddatempel was vol met mensen. Kaarsen, wierook en sfeerverlichting maakten het wel bijzonder. We hoorden daar dat het feest omstreeks 19.30 uur zou worden afgesloten met een groot vuurwerk. Dat wilden we niet laten schieten en temidden van de mensenmassa aan de oevers van de rivier hebben we daarna kunnen genieten van een half uur durend vuurwerk - afgestoken vanaf het midden van de rivier. Erg mooi! Wat de pop-muziek - als ondersteuning van het vuurwerk - te maken had met de verering van Budda hebben we niet begrepen. Maar het was wel erg leuk om dit alles mee te maken. Daarna een restaurant opgezocht. Dat was nog even zoeken want niet alles is open (vreemd!) of zit al want er kwamen natuurlijk meer mensen op het idee om pas na het vuurwerk te eten. Bij The Point konden we - onder een straler - nog buitenzitten en hebben we heerlijk gegeten. Het is in Brisbane wel een stuk kouder dan in Darwin: je kunt haast een trui aanhebben. Of onder een straler buitenzitten..
Maandag 5 mei. Laatste dag alweer in Brisbane.
We wisten het bij voorbaat: we zouden maar een volle dag in Brisbane zijn. Vannacht om middernacht moeten we alweer vertrekken. Via het hotel een auto gehuurd (helemaal niet duur en we kunnen hem achterlaten op het vliegveld) en naar Wet 'n Wild in Oxenford gereden. Zo'n 60 kilometer ten zuiden van Brisbane, aan de Gold Coast. Voor wie daar niet bekend is: Wet 'n Wild is een waterpark, waar je alles kunt doen met water: glijden, rijden, vallen enz. Alleen schaatsen zit er hier niet in, met deze temperaturen. We zijn er anderhalf jaar geleden ook op de allerlaatste dag van onze vakantie geweest en we vinden dit opnieuw een mooie afsluiting van onze Australie-reis. Af en toe een wolk voor de zon, maar verder hebben we nog even 'het bruin' kunnen bijwerken!
In ons hotel konden we nog douchen. Dat was wel lekker. We zijn nog even bij The Point geweest om te eten en toen naar het vliegveld gereden. Wel lastig om uit te zoeken waar we de auto precies achter moesten laten, maar om 21.30 uur waren we er dan toch. Mooi op tijd. Om even voor middernacht hebben we Australie verlaten! Na hele mooie weken!
In de ochtend in het backpackers-straatje naast ons hotel ontbeten. Het is hier weer heel anders dan de natuur waar we de afgelopen weken doorgebracht hebben: drukte op straat, overal rijdende auto's en lopende mensen. Van allerlei signatuur: jong (backpacker), oud (de Ghan-trein uit Adelaide heeft zijn eindstation in Darwin), alleengaand, met z'n tweeen of groepen.
Na het ontbijt zijn we met de auto langs de kust in de omgeving van Darwin gereden. Het is erg mooi weer, en behoorlijk warm. 33 graden. Na bij een plaatselijke supermarkt onze lunchspullen gehaald te hebben, hebben we een picknick georganiseerd op een mooie plek onder de bomen met uitzicht op zee. Via via hadden we gehoord dat je bij een restaurant even buiten Darwin op een romantische locatie heerlijk kunt eten. Daar even een kijkje genomen, en we konden ons er iets bij voorstellen. Een tafeltje gereserveerd en toen teruggereden naar het hotel. Ook hier weer een fijn zwembad!
's Avonds vol verwachting naar PeeWee's, het restaurant. Of het nou aan het bruilofstfeest lag, dat er gaande was, of aan de kok. Maar het viel bar tegen. Door het kabaal (muziek), door het feit dat de bediening meer aandacht had voor het bruiloftsdiner (de tent zat verder vol!) of door wat dan ook. We konden elkaar niets eens verstaan, laat staan dat je met elkaar kon praten. Ook het eten was er gewoon slecht. 'Prijs/kwaliteit' stonden niet in verhouding. Wat we nooit doen, maar nu wel, was er iets van zeggen.
In het backpacker-straatje naast ons hotel een heerlijk ijsje gehaald als afsluiting van deze dag!
Zaterdag 3 mei. Van Darwin naar Brisbane.
Vandaag is onze laatste dag in Darwin. We moeten onze 4WD voor 12 uur inleveren. Ontbeten in het backpackers-straatje en vervolgens de auto weggebracht. Het is inmiddels lekker warm weer (33 graden), maar doordat we onder bomen naar ons hotel kunnen teruglopen, is het prima te doen. De middag bij het zwembad van ons hotel doorgebracht. Na afsluiting van ons verblijf in Darwin bij de inmiddels favoriete Thai hebben we nog een kleine twee uur voordat we naar het vliegveld worden gebracht. Om 23 uur was het zover: de shuttle naar het vliegveld stond klaar en daar gingen we. We hebben toch wel erg van Darwin genoten. Een leuke stad!
Om 1.40 uur vertrok ons vliegtuig naar Brisbane, een reis van dik drie uur.
Zondag 4 mei. Aankomst in Brisbane.
Na een geslaagde trip (sneu voor Frank: Geert en Hanneke hebben de hele reis kunnen slapen) stonden we om 6.00 uur op het vliegveld van Brisbane. Taxi naar ons hotel genomen: het Rydges, aan de South Bank (midden in het centrum, net naast de grote rivier die dwars door Brisbane loopt). Onmiddellijk ons bed ingedoken voor een paar uur slaap.
Brisbane kennen we al van onze vorige reis: we wilden er erg graag nog een keer naar toe en toen we een vertrekpunt vanuit Australie moesten zoeken om naar Langkawi te kunnen vliegen, waren we het er al snel over eens: dat moest Brisbane zijn.
Omstreeks 11 uur verlieten we het hotel. Een niet al te bijzonder hotel, maar wel op een mooie plek gelegen. De brug over en je staat midden in het centrum van Brisbane. Alles te belopen dus, en dat is ook wel leuk. Het is vandaag de verjaardag van Budda, zo bleek al snel. Naast ons hotel was de eerste 'markt' van alle markten en andere activiteiten die we tegen zouden komen. Enorm veel Aziaten die hier aan de oevers van de rivier en in het centrum Budda komen vereren. Vlakbij ons hotel is een groot openluchttheater ingericht als tempel. We hebben er onze ogen uitgekeken.
's Middags de hele middag in het centrum van Brisbane doorgebracht. Gebruncht en aan het einde van de middag terug naar het hotel om een klein uurtje te slapen. Daarna de stad weer in voor 'dinner'. We zijn niet verder gekomen dan de oevers van de South Bank. De Buddatempel was vol met mensen. Kaarsen, wierook en sfeerverlichting maakten het wel bijzonder. We hoorden daar dat het feest omstreeks 19.30 uur zou worden afgesloten met een groot vuurwerk. Dat wilden we niet laten schieten en temidden van de mensenmassa aan de oevers van de rivier hebben we daarna kunnen genieten van een half uur durend vuurwerk - afgestoken vanaf het midden van de rivier. Erg mooi! Wat de pop-muziek - als ondersteuning van het vuurwerk - te maken had met de verering van Budda hebben we niet begrepen. Maar het was wel erg leuk om dit alles mee te maken. Daarna een restaurant opgezocht. Dat was nog even zoeken want niet alles is open (vreemd!) of zit al want er kwamen natuurlijk meer mensen op het idee om pas na het vuurwerk te eten. Bij The Point konden we - onder een straler - nog buitenzitten en hebben we heerlijk gegeten. Het is in Brisbane wel een stuk kouder dan in Darwin: je kunt haast een trui aanhebben. Of onder een straler buitenzitten..
Maandag 5 mei. Laatste dag alweer in Brisbane.
We wisten het bij voorbaat: we zouden maar een volle dag in Brisbane zijn. Vannacht om middernacht moeten we alweer vertrekken. Via het hotel een auto gehuurd (helemaal niet duur en we kunnen hem achterlaten op het vliegveld) en naar Wet 'n Wild in Oxenford gereden. Zo'n 60 kilometer ten zuiden van Brisbane, aan de Gold Coast. Voor wie daar niet bekend is: Wet 'n Wild is een waterpark, waar je alles kunt doen met water: glijden, rijden, vallen enz. Alleen schaatsen zit er hier niet in, met deze temperaturen. We zijn er anderhalf jaar geleden ook op de allerlaatste dag van onze vakantie geweest en we vinden dit opnieuw een mooie afsluiting van onze Australie-reis. Af en toe een wolk voor de zon, maar verder hebben we nog even 'het bruin' kunnen bijwerken!
In ons hotel konden we nog douchen. Dat was wel lekker. We zijn nog even bij The Point geweest om te eten en toen naar het vliegveld gereden. Wel lastig om uit te zoeken waar we de auto precies achter moesten laten, maar om 21.30 uur waren we er dan toch. Mooi op tijd. Om even voor middernacht hebben we Australie verlaten! Na hele mooie weken!
vrijdag 2 mei 2008
30 april Koninginnedag in Australie!
Wij hier in Australie hebben heerlijk weer. We hopen dat dat in Friesland en de rest van Nederland ook het geval is!
Vanochtend een ontbijtje gehaald bij de Subway. We vinden ons hotel daar niet zo geschikt voor. Daarna via de Umbrawarra Gorge naar Kakadu gereden. In Katherine spraken we mensen die ons wat hotspots in de omgeving doorgaven. De Umbrawarra Gorge was daar 1 van. En hoe: na een 20 kilometer lange afslag van de Highway en een 'walk' van 20 minuten, hadden we een prachtig strandje aan het einde van de Gorge voor onszelf. Met natuurlijk weer heerlijk zwemwater. Niemand te zien hier, en als we dit niet hadden gehoord, hadden we het nooit gevonden. Na anderhalf uur zwemmen en zonnen weer opgebroken. Doorgereden naar Kakadua National Park, naar onze lodge in Cooinda. En... op jacht naar kleine salamanders die hier zomaar in huis rondlopen. Het is warm, erg warm. En redelijk klam. Maar de kamer is prima koel te krijgen en te houden. We hebben direct gekeken wat we de volgende dag allemaal kunnen doen. Helaas zit er eigenlijk alleen een boottocht op de Yellow River in. Wetlands alom hier. De rest van de activiteiten zit er niet in: bijna alle wegen zijn afgesloten vanwege overstromingen (wij hebben nog steeds geen regen gehad, maar hier is de overlast van de regen van enkele weken geleden nog steeds groot. Het valt ons hier niet mee. De tour morgenochtend vertrekt bij zonsopgang om 6.30 uur. En om 9.00 uur zijn we dan weer 'thuis'. Om nu de hele dag verder bij het zwembad door te brengen (op zich een prachtig bad) trekt ons niet. Daarom het besluit genomen om niet twee maar slechts 1 dag hier te zijn. Ons hotel in Darwin gebeld en met na enig aandringen konden we onze gereserveerde kamer daar al een dag eerder betrekken. In een redelijk massaal bezocht restaurant hebben we in Cooinda vervolgens gegeten en - zonder ons iets aan te trekken van de rondlopende salamanders - vroeg naar bed gegaan vanwege het tijdstip van opstaan morgenochtend.
1 mei. Kakadu NP, boottocht Yellow River.
Vroeg opgestaan vanochtend! Om 6.30 uur werden we opgehaald en naar het jetty van de Yellow River gebracht. Samen met zo'n 20 andere gegadigden. Wat volgde was een hele mooie tocht met zonsopgang over deze rivier met uitzicht op de wetlands van dit Nationale Park. Het is warm en vochtig. Het doet wel enigszins Nederlands aan, het uitzicht. Overal ganzen, mooie vogeltjes. En... krokodillen (die hebben wij natuurlijk NIET in Nederland). Je ziet ze eigenlijk niet (alleen twee ogen boven water) en ineens zitten ze vlak onder je neus. Kleine exemplaren, maar ook hele grote. Erg mooi en indrukwekkend.
Om 9.00 uur waren we weer terug. Tot 12.30 uur in en rond het zwembad verbleven en toen de spullen ingepakt. Na een lichte lunch zijn we naar Darwin gereden, 300 kilometer verderop. Een heel mooi hotel, behoorlijk luxe. En daar kwamen we als een stel woudlopers binnenzetten. Overigens is het hier allemaal wel redelijk casual.
Opnieuw een fijn zwembad. Heerlijk gegeten bij de - ons ook al aanbevolen - plaatselijke Thai. Darwin is geen wereldstad, maar wel een heel leuke stad! Dik 30 jaar geleden voor 90% weggevaagd door de cycloon Tracy en daarna opnieuw opgebouwd. Hier is goed nagedacht over de opzet van de stad. Naast ons hotel aan de Esplanade zit een bekende backpackers-street. Die staat garant voor heel wat leven in de brouwerij. Ons Thais' restaurant zit er ook.
Na een afzakkertje op het terras van ons hotel om 23.30 uur naar bed.
Vanochtend een ontbijtje gehaald bij de Subway. We vinden ons hotel daar niet zo geschikt voor. Daarna via de Umbrawarra Gorge naar Kakadu gereden. In Katherine spraken we mensen die ons wat hotspots in de omgeving doorgaven. De Umbrawarra Gorge was daar 1 van. En hoe: na een 20 kilometer lange afslag van de Highway en een 'walk' van 20 minuten, hadden we een prachtig strandje aan het einde van de Gorge voor onszelf. Met natuurlijk weer heerlijk zwemwater. Niemand te zien hier, en als we dit niet hadden gehoord, hadden we het nooit gevonden. Na anderhalf uur zwemmen en zonnen weer opgebroken. Doorgereden naar Kakadua National Park, naar onze lodge in Cooinda. En... op jacht naar kleine salamanders die hier zomaar in huis rondlopen. Het is warm, erg warm. En redelijk klam. Maar de kamer is prima koel te krijgen en te houden. We hebben direct gekeken wat we de volgende dag allemaal kunnen doen. Helaas zit er eigenlijk alleen een boottocht op de Yellow River in. Wetlands alom hier. De rest van de activiteiten zit er niet in: bijna alle wegen zijn afgesloten vanwege overstromingen (wij hebben nog steeds geen regen gehad, maar hier is de overlast van de regen van enkele weken geleden nog steeds groot. Het valt ons hier niet mee. De tour morgenochtend vertrekt bij zonsopgang om 6.30 uur. En om 9.00 uur zijn we dan weer 'thuis'. Om nu de hele dag verder bij het zwembad door te brengen (op zich een prachtig bad) trekt ons niet. Daarom het besluit genomen om niet twee maar slechts 1 dag hier te zijn. Ons hotel in Darwin gebeld en met na enig aandringen konden we onze gereserveerde kamer daar al een dag eerder betrekken. In een redelijk massaal bezocht restaurant hebben we in Cooinda vervolgens gegeten en - zonder ons iets aan te trekken van de rondlopende salamanders - vroeg naar bed gegaan vanwege het tijdstip van opstaan morgenochtend.
1 mei. Kakadu NP, boottocht Yellow River.
Vroeg opgestaan vanochtend! Om 6.30 uur werden we opgehaald en naar het jetty van de Yellow River gebracht. Samen met zo'n 20 andere gegadigden. Wat volgde was een hele mooie tocht met zonsopgang over deze rivier met uitzicht op de wetlands van dit Nationale Park. Het is warm en vochtig. Het doet wel enigszins Nederlands aan, het uitzicht. Overal ganzen, mooie vogeltjes. En... krokodillen (die hebben wij natuurlijk NIET in Nederland). Je ziet ze eigenlijk niet (alleen twee ogen boven water) en ineens zitten ze vlak onder je neus. Kleine exemplaren, maar ook hele grote. Erg mooi en indrukwekkend.
Om 9.00 uur waren we weer terug. Tot 12.30 uur in en rond het zwembad verbleven en toen de spullen ingepakt. Na een lichte lunch zijn we naar Darwin gereden, 300 kilometer verderop. Een heel mooi hotel, behoorlijk luxe. En daar kwamen we als een stel woudlopers binnenzetten. Overigens is het hier allemaal wel redelijk casual.
Opnieuw een fijn zwembad. Heerlijk gegeten bij de - ons ook al aanbevolen - plaatselijke Thai. Darwin is geen wereldstad, maar wel een heel leuke stad! Dik 30 jaar geleden voor 90% weggevaagd door de cycloon Tracy en daarna opnieuw opgebouwd. Hier is goed nagedacht over de opzet van de stad. Naast ons hotel aan de Esplanade zit een bekende backpackers-street. Die staat garant voor heel wat leven in de brouwerij. Ons Thais' restaurant zit er ook.
Na een afzakkertje op het terras van ons hotel om 23.30 uur naar bed.
donderdag 1 mei 2008
22 april, Fitzroy Crossing
Een niet zo denderend hotel, vol met bejaarde australiers op vakantie. Dat betekent alle voedsel in buffetvorm. Niet echt gezellig. Vandaag al vroeg zeer warm. De boottocht die we wilden maken, ging nog niet. We zijn toen zelf op pad gegaan, en hebben de Geikie Gorge op eigen gelegenheid bekeken. Eerst een lang pad langs de rivier, maar toen kwamen we er dichterbij. Heel erg mooi. De witte uitslag op het gesteente laat zien hoe hoog de waterstand vroeger was. Teruglopend meenden Frank en Hanneke een kortere route te kunnen nemen: helaas dwars door een distelveld. Op zich niet erg maar ze laten zich zo slecht verwijderen uit sokken en broeken! Geert had het gewone pad genomen en stond ons wel een beetje uit te lachen.
Doorgereden naar Halls Creek, onze volgende pleisterplaats. Vanaf nu zijn we overal twee nachten. De tussenliggende dag is dan helemaal beschikbaar voor leuke activiteiten en bezoek aan bezienswaardigheden.
Onze kamer in het hotel was nog niet klaar. Daarom maar even rondgekeken op het dorpsplein. Er is hier bijna geen leven op straat overdag. Dat zal wel met de warmte te maken hebben.
Het hotel heeft een heuse sportsbar, waar het uiteindelijk leuk toeven is. Ook een prima zwembad. We keken er al snel wat anders tegenaan. De Taise kok heeft voor ons allerlei lekkers gemaakt en na een aantal ronden op het poolbiljart gespeeld te hebben, was het bedtijd.
23 april, Halls Creek
Allemaal heerlijk geslapen! Na het ontbijt op pad in de richting van de Wolve Creek Meteror Crater. Onze 4WD kwam uitstekend van pas: 150 kilometer heen en later ook weer terug over onverharde paden. Deze metorietinslag heeft onder meer een rol gespeeld in de tweede IJstijd, en schijnt ook iets te maken te hebben met het bestaan van dinosaurissen. Hij is er dus al heel lang geleden ingeslagen. Midden in de Sandy Dessert, waar wij dus doorheen moesten om er te komen.
De krater zelf heeft een omtrek van 400 meter. We zijn over de rand geklommen en naar het midden gelopen. Indrukwekkend!
Op de weg heen hadden we al een paar auto's gezien die gewoon achtergelaten waren. Een uitgebrand en de ander zonder wielen en helemaal gestript. Geert moest bij deze laatste toch even op onderzoek uit en vond op de achterbank nog een Aboriginal bijbel. Even in de verleiding gekomen om die mee te nemen, maar toch maar niet gedaan (eerbied).
Teruggekomen in het hotel hebben we nog een paar uur heerlijk kunnen relaxen aan de pool. Boekje erbij, biertje erbij: uitstekend!
Ook onze bejaarde vrienden lieten zich weer zien. Er ontstaat haast een band met enkele mensen uit deze groep.
Wederom lekker Thais gegeten, een wedstrijdje op het poolbiljart gespeeld (Hanneke dik verloren) en naar bed!
24 april Halls Creek richting El Questro
Vandaag weer een verplaatsingsdag. We rijden van Halls Creek naar Kunnenera. Ongeveer 500 kilometer. Onderweg reden we regelmatig door brandende gronden. Dat doen ze hier met opzet: door oud gras weg te branden, ontstaat nieuwe vegetatie voor het vee. Hier lopen overal koeien los. Ze worden eens per jaar gevangen en uitgevoerd naar Azie en Japan. Om die kuddes van gras te voorzien, moet er soms nieuw gras komen. Het branden zorgt er ook voor dat de kuddes min of meer bij elkaar gebracht worden (bijeendrijven). Dat vergemakkelijkt het vangen.
We zijn vandaag op weg naar El Questro. Een enorme koeienfarm (meer dan 500 hectares groot). Dit is the place to be in de Kimberleys. In de loop der jaren is het niet alleen een cattle station maar ook een toeristisch centrum geworden. De naam El Questro is door de oprichter aan zijn bedrijf gegeven. Vermoedelijk komt de naam in zijn jeugdboeken voor. Want hier is een spaanse naam natuurlijk een bijzonderheid.
Bij aankomst direct een full-day-tour voor de volgende dag geboekt. We overnachten de komende twee nachten in een zogenaamde tented-cabin. Een wel erg luxe huisje op palen, met vaste wanden en vloer, maar waar een tentdoek in tweevoud over heen is gehangen. Zonder airco, maar door het tentdoek erg aangenaam om in te verblijven. Een luxe badkamertje maakte het geheel 'af'. Het Emma Gorge Resort, waar wij dus verblijven, ligt ongeveer 25 kilometer vanaf het begin van de farm, midden in de bush. De township El Questro zelf ligt nog eens 25 kilometer verderop.
's Middags hebben we nog een bezoek gebracht aan de township en kregen we het advies om vooral ook te kijken bij Branco's Outlook. Na een te gekke rit (diepe ravijnen, diepe rivieren die we over moesten, maar ook letterlijk door met het water tot aan onze deuren) kwam de beloning met een spectaculair uitzicht over de rivier!
In het gezellige resort 's avonds heerlijk gegeten! De mensen hier komen overal uit Australie vandaan. El Questro is een beetje een 'way of life'. Jong en oud komt hier werken, soms om een heel andere richting aan hun leven te geven, soms om in korte tijd redelijk wat geld te kunnen verdienen. Maar wat opviel was dat ze allemaal zeer betrokken bij hun werk en het Station waren. Ze waren er echt trots op om hier te mogen zijn.
25 april. El Questro.
Al vroeg kwam Micko, onze private guide ons halen. Doordat het nog vroeg in het seizoen is, waren wij de enige gasten die hij deze dag mee nam. Een private guide zogezegd. We startten met een wandeling naar en door de El Questro Gorge. Prachtig in de schaduw met allermaal bijzondere palmbomen in de kreek zelf. Halverwege de totale trip hebben we gezwommen en toen teruggekeerd. Er stond nog meer op het programma. Namelijk: een bad in de Zeebedee Springs. Bij een private tour hoort een exclusief verblijf in deze warmwaterbronnen. Toen we er aankwamen, verzocht Micko de bezoekers die er al waren, weg te gaan, opdat wij drieeen in alle rust er konden badderen (ja ja, net celebs. Een beetje decadent is het wel, maar het hoort erbij). En het had ook wel wat. Water van 31 graden, en alleen wij drieeen daar. Super!
Micko leverde ons tenslotte af voor de lunch in de township. En in de middag stond nog een boottour naar en door de Chamberlain Gorge op het programma. Met als bijzonderheid de 'spuugvisjes' zoals wij ze noemen. Vissen van 20 cm, die vanuit het water ineens een straal water naar boven schieten. Dat doen ze om prooien uit de lucht en in het water te schieten. Zo komen ze aan hun eten. Maar alles zien ze aan voor prooi. Dus ook Geerts camera, om je hand als die buiten boord hangt. Lachen gieren brullen om de effecten!
Om de dag maar in stijl te besluiten, kregen we op de terugweg nog champagne en vers fruit.
De dag besloten met een voortreffelijk diner op het zalige terras van ons resort. Morgen moeten we dit heerlijke oord helaas al weer verlaten!
26 april. Van El Questro naar Kunnenura.
Een korte rit en daarom hebben we nog maar een gorge, de Emma Gorge, van El Questro Station 'gedaan'. Mooi! Maar wel helemaal in de zon en de hitte. Ruim twee uur heen en terug. Beloning: een supermooie waterval met een groot zwemmeer eronder. Dat konden we natuurlijk niet laten schieten..
Na een lunch in ons resort eindelijk vertrokken. We waren zo in Kunnunura. Een eenvoudig hotel. Wel een beetje tegenvallend na de luxe van de afgelopen dagen.
Een tour voor de volgende dag geboekt: een bezoek aan de Bungle Bungle, ofwel Purnalullua National Park.
Gegeten en vroeg naar bed.
27 april Bungle Bungles!
Al vroeg opgehaald en naar het vliegveld vervoerd. Want dat gaan we vandaag doen: met een vliegtuig, te voet en per helicopter een bezoek brengen aan de meest spectaculaire plaats voor Aboriginals: de Bungle Bungles. Ook nu is het nog vroeg in het seizoen. We waren ook nu dus met z'n drieeen. Gedurende een uur vlogen we met een Cessna 207 Skywalker over Lake Argyle (het op een na grootste meer van Australie) naar de airstrip bij de Bungle Bungles. Prachtig uitzicht. Deze bungle bungles zijn net buienkorven. Een enorm zandplateau (160 miljoen jaar oud) is in de loop der tijd door erosie en andere weersinvloeden afgeslepen tot de ronde vormen die doen denken aan een bijenkorf. Door de verschillende steenlagen (zandsteen en gravel) hebben ze afwisseld donkere en lichtere kleuren in laagjes. Een indrukwekkend geheel. Na onze aankomst hebben we te voet een bezoek gebracht aan dit fantastische natuurverschijnsel. Inclusief lunch in Cathedral Gorge. Helaas was Frank door het vliegen behoorlijk air-sick geworden, en beleefde hij niet veel lol aan onze wandeling en lunch. Gelukkig trok het later weer bij.
Na de drie uur durende wandeling en lunch kwamen we weer terug bij de airstrip. We konden direct instappen in een open helicopter (geen deuren). Goed vastgegordeld maakten we vervolgens een halfuur durende vlucht pal over de Bungle Bungles. Onbeschrijfelijk mooi! We willen nu zelf ook een helicopter aanschaffen...
Met onze Cessna werden we anderhalf uur laten keurig afgeleverd op het vliegveld van Kunnunera. Maar eerst hebben we nog even een diamantmijn van boven bekeken.
Moe maar voldaan kwamen we terug in het hotel. Niet veel meer gedaan, na zo'n indrukwekkende dag!
28 april, van Kunnenura naar Katherine.
De dag staat vandaag in het teken van de 'K'. Maar je kunt ook zeggen dat we een Kater hebben. Niet van de drank, maar wel van de fantastische dag gisteren bij de Bungle Bungles. Want wat je dan direct erna doet, alles staat toch een beetje in de schaduw van die dag (en van de dagen ervoor). Katherine is een bijna verplichte tussenstop tussen El Questro en Darwin. Je kunt het niet in een dag berijden. Maar Katherine zelf is niets. Troosteloos. Maar misschien ook hebben we dat gevoel omdat we na anderhalve week natuur wel een beetje gorge- en National Parken-moe zijn. We vinden het in ieder geval een plaatsje van niets, en er blijkt ook nog heel weinig te doen te zijn (afgezien van wederom een gorge, een national park enz). Wel een goed hotel met prima zwembad. 's Avonds in het hotel gegeten. Dat zullen we de volgende avond niet meer doen, nemen we ons voor.
29 april
Eigenlijk begon dit als een K-dag. Het hotel was niet alles, maar dat wisten we al. Toen naar de Cutta-Cutta grotten geaan. Komen we daar aan, gesloten voor 1,5 uur. En het was bloedheet, dus wachten was ook geen optie. vervolgens naar de hotsprings, maar in Australie hebben ze niet echt van duidelijke wegbewijzering gehoord. Dat duurde dus even voordat we deze gevonden. Maar daarna was het leed snel geleden. Door Katherine stroomt de Victoria-rivier. In het midden van de stad zijn er echter een paar warmwater-bronnen, die zich aan deze rivier toevoegen. In een soort kreek (wel enigzins gecultiveerd) hebben we daar heerlijk van kunnen genieten. Warm water van zo'n 31 graden. echt lekker. En eigenlijk midden in de stad. Daarna lekker een broodje bij de lokale subway gegeten. Ook lekker, en zeer aardige bediening. Toen op jacht gegaan naar een Aborginal painting. En Hanneke zou Hanneke niet zijn als ze eigenlijk al niet helemaal wist wat ze wil, dus maakt het zoeken een stuk makkelijker (niet dus). Dus na 3-4 winkels annex galleries af te zijn gelopen kon ze nog steeds niet kiezen. Wat natuurlijk prima is als er niets echt van je gading bij zit. Maar de dame van de laatste gallerie liet het er niet bij zitten en bleef maar komen. We hadden er 1 gezien, maar die was al verkocht. En toen, ja hoor, bingo, een hele mooie, krachtige. Echt prachtig. En dat was dat. Deze is onderweg naar Nederland (John, hij wordt bij jou bezorgd in de winkel! Alles is al betaald). 's Avonds nog lekker gegeten en dat maakte het uiteindelijk toch tot een geweldige dag! Zo zie je maar.
Doorgereden naar Halls Creek, onze volgende pleisterplaats. Vanaf nu zijn we overal twee nachten. De tussenliggende dag is dan helemaal beschikbaar voor leuke activiteiten en bezoek aan bezienswaardigheden.
Onze kamer in het hotel was nog niet klaar. Daarom maar even rondgekeken op het dorpsplein. Er is hier bijna geen leven op straat overdag. Dat zal wel met de warmte te maken hebben.
Het hotel heeft een heuse sportsbar, waar het uiteindelijk leuk toeven is. Ook een prima zwembad. We keken er al snel wat anders tegenaan. De Taise kok heeft voor ons allerlei lekkers gemaakt en na een aantal ronden op het poolbiljart gespeeld te hebben, was het bedtijd.
23 april, Halls Creek
Allemaal heerlijk geslapen! Na het ontbijt op pad in de richting van de Wolve Creek Meteror Crater. Onze 4WD kwam uitstekend van pas: 150 kilometer heen en later ook weer terug over onverharde paden. Deze metorietinslag heeft onder meer een rol gespeeld in de tweede IJstijd, en schijnt ook iets te maken te hebben met het bestaan van dinosaurissen. Hij is er dus al heel lang geleden ingeslagen. Midden in de Sandy Dessert, waar wij dus doorheen moesten om er te komen.
De krater zelf heeft een omtrek van 400 meter. We zijn over de rand geklommen en naar het midden gelopen. Indrukwekkend!
Op de weg heen hadden we al een paar auto's gezien die gewoon achtergelaten waren. Een uitgebrand en de ander zonder wielen en helemaal gestript. Geert moest bij deze laatste toch even op onderzoek uit en vond op de achterbank nog een Aboriginal bijbel. Even in de verleiding gekomen om die mee te nemen, maar toch maar niet gedaan (eerbied).
Teruggekomen in het hotel hebben we nog een paar uur heerlijk kunnen relaxen aan de pool. Boekje erbij, biertje erbij: uitstekend!
Ook onze bejaarde vrienden lieten zich weer zien. Er ontstaat haast een band met enkele mensen uit deze groep.
Wederom lekker Thais gegeten, een wedstrijdje op het poolbiljart gespeeld (Hanneke dik verloren) en naar bed!
24 april Halls Creek richting El Questro
Vandaag weer een verplaatsingsdag. We rijden van Halls Creek naar Kunnenera. Ongeveer 500 kilometer. Onderweg reden we regelmatig door brandende gronden. Dat doen ze hier met opzet: door oud gras weg te branden, ontstaat nieuwe vegetatie voor het vee. Hier lopen overal koeien los. Ze worden eens per jaar gevangen en uitgevoerd naar Azie en Japan. Om die kuddes van gras te voorzien, moet er soms nieuw gras komen. Het branden zorgt er ook voor dat de kuddes min of meer bij elkaar gebracht worden (bijeendrijven). Dat vergemakkelijkt het vangen.
We zijn vandaag op weg naar El Questro. Een enorme koeienfarm (meer dan 500 hectares groot). Dit is the place to be in de Kimberleys. In de loop der jaren is het niet alleen een cattle station maar ook een toeristisch centrum geworden. De naam El Questro is door de oprichter aan zijn bedrijf gegeven. Vermoedelijk komt de naam in zijn jeugdboeken voor. Want hier is een spaanse naam natuurlijk een bijzonderheid.
Bij aankomst direct een full-day-tour voor de volgende dag geboekt. We overnachten de komende twee nachten in een zogenaamde tented-cabin. Een wel erg luxe huisje op palen, met vaste wanden en vloer, maar waar een tentdoek in tweevoud over heen is gehangen. Zonder airco, maar door het tentdoek erg aangenaam om in te verblijven. Een luxe badkamertje maakte het geheel 'af'. Het Emma Gorge Resort, waar wij dus verblijven, ligt ongeveer 25 kilometer vanaf het begin van de farm, midden in de bush. De township El Questro zelf ligt nog eens 25 kilometer verderop.
's Middags hebben we nog een bezoek gebracht aan de township en kregen we het advies om vooral ook te kijken bij Branco's Outlook. Na een te gekke rit (diepe ravijnen, diepe rivieren die we over moesten, maar ook letterlijk door met het water tot aan onze deuren) kwam de beloning met een spectaculair uitzicht over de rivier!
In het gezellige resort 's avonds heerlijk gegeten! De mensen hier komen overal uit Australie vandaan. El Questro is een beetje een 'way of life'. Jong en oud komt hier werken, soms om een heel andere richting aan hun leven te geven, soms om in korte tijd redelijk wat geld te kunnen verdienen. Maar wat opviel was dat ze allemaal zeer betrokken bij hun werk en het Station waren. Ze waren er echt trots op om hier te mogen zijn.
25 april. El Questro.
Al vroeg kwam Micko, onze private guide ons halen. Doordat het nog vroeg in het seizoen is, waren wij de enige gasten die hij deze dag mee nam. Een private guide zogezegd. We startten met een wandeling naar en door de El Questro Gorge. Prachtig in de schaduw met allermaal bijzondere palmbomen in de kreek zelf. Halverwege de totale trip hebben we gezwommen en toen teruggekeerd. Er stond nog meer op het programma. Namelijk: een bad in de Zeebedee Springs. Bij een private tour hoort een exclusief verblijf in deze warmwaterbronnen. Toen we er aankwamen, verzocht Micko de bezoekers die er al waren, weg te gaan, opdat wij drieeen in alle rust er konden badderen (ja ja, net celebs. Een beetje decadent is het wel, maar het hoort erbij). En het had ook wel wat. Water van 31 graden, en alleen wij drieeen daar. Super!
Micko leverde ons tenslotte af voor de lunch in de township. En in de middag stond nog een boottour naar en door de Chamberlain Gorge op het programma. Met als bijzonderheid de 'spuugvisjes' zoals wij ze noemen. Vissen van 20 cm, die vanuit het water ineens een straal water naar boven schieten. Dat doen ze om prooien uit de lucht en in het water te schieten. Zo komen ze aan hun eten. Maar alles zien ze aan voor prooi. Dus ook Geerts camera, om je hand als die buiten boord hangt. Lachen gieren brullen om de effecten!
Om de dag maar in stijl te besluiten, kregen we op de terugweg nog champagne en vers fruit.
De dag besloten met een voortreffelijk diner op het zalige terras van ons resort. Morgen moeten we dit heerlijke oord helaas al weer verlaten!
26 april. Van El Questro naar Kunnenura.
Een korte rit en daarom hebben we nog maar een gorge, de Emma Gorge, van El Questro Station 'gedaan'. Mooi! Maar wel helemaal in de zon en de hitte. Ruim twee uur heen en terug. Beloning: een supermooie waterval met een groot zwemmeer eronder. Dat konden we natuurlijk niet laten schieten..
Na een lunch in ons resort eindelijk vertrokken. We waren zo in Kunnunura. Een eenvoudig hotel. Wel een beetje tegenvallend na de luxe van de afgelopen dagen.
Een tour voor de volgende dag geboekt: een bezoek aan de Bungle Bungle, ofwel Purnalullua National Park.
Gegeten en vroeg naar bed.
27 april Bungle Bungles!
Al vroeg opgehaald en naar het vliegveld vervoerd. Want dat gaan we vandaag doen: met een vliegtuig, te voet en per helicopter een bezoek brengen aan de meest spectaculaire plaats voor Aboriginals: de Bungle Bungles. Ook nu is het nog vroeg in het seizoen. We waren ook nu dus met z'n drieeen. Gedurende een uur vlogen we met een Cessna 207 Skywalker over Lake Argyle (het op een na grootste meer van Australie) naar de airstrip bij de Bungle Bungles. Prachtig uitzicht. Deze bungle bungles zijn net buienkorven. Een enorm zandplateau (160 miljoen jaar oud) is in de loop der tijd door erosie en andere weersinvloeden afgeslepen tot de ronde vormen die doen denken aan een bijenkorf. Door de verschillende steenlagen (zandsteen en gravel) hebben ze afwisseld donkere en lichtere kleuren in laagjes. Een indrukwekkend geheel. Na onze aankomst hebben we te voet een bezoek gebracht aan dit fantastische natuurverschijnsel. Inclusief lunch in Cathedral Gorge. Helaas was Frank door het vliegen behoorlijk air-sick geworden, en beleefde hij niet veel lol aan onze wandeling en lunch. Gelukkig trok het later weer bij.
Na de drie uur durende wandeling en lunch kwamen we weer terug bij de airstrip. We konden direct instappen in een open helicopter (geen deuren). Goed vastgegordeld maakten we vervolgens een halfuur durende vlucht pal over de Bungle Bungles. Onbeschrijfelijk mooi! We willen nu zelf ook een helicopter aanschaffen...
Met onze Cessna werden we anderhalf uur laten keurig afgeleverd op het vliegveld van Kunnunera. Maar eerst hebben we nog even een diamantmijn van boven bekeken.
Moe maar voldaan kwamen we terug in het hotel. Niet veel meer gedaan, na zo'n indrukwekkende dag!
28 april, van Kunnenura naar Katherine.
De dag staat vandaag in het teken van de 'K'. Maar je kunt ook zeggen dat we een Kater hebben. Niet van de drank, maar wel van de fantastische dag gisteren bij de Bungle Bungles. Want wat je dan direct erna doet, alles staat toch een beetje in de schaduw van die dag (en van de dagen ervoor). Katherine is een bijna verplichte tussenstop tussen El Questro en Darwin. Je kunt het niet in een dag berijden. Maar Katherine zelf is niets. Troosteloos. Maar misschien ook hebben we dat gevoel omdat we na anderhalve week natuur wel een beetje gorge- en National Parken-moe zijn. We vinden het in ieder geval een plaatsje van niets, en er blijkt ook nog heel weinig te doen te zijn (afgezien van wederom een gorge, een national park enz). Wel een goed hotel met prima zwembad. 's Avonds in het hotel gegeten. Dat zullen we de volgende avond niet meer doen, nemen we ons voor.
29 april
Eigenlijk begon dit als een K-dag. Het hotel was niet alles, maar dat wisten we al. Toen naar de Cutta-Cutta grotten geaan. Komen we daar aan, gesloten voor 1,5 uur. En het was bloedheet, dus wachten was ook geen optie. vervolgens naar de hotsprings, maar in Australie hebben ze niet echt van duidelijke wegbewijzering gehoord. Dat duurde dus even voordat we deze gevonden. Maar daarna was het leed snel geleden. Door Katherine stroomt de Victoria-rivier. In het midden van de stad zijn er echter een paar warmwater-bronnen, die zich aan deze rivier toevoegen. In een soort kreek (wel enigzins gecultiveerd) hebben we daar heerlijk van kunnen genieten. Warm water van zo'n 31 graden. echt lekker. En eigenlijk midden in de stad. Daarna lekker een broodje bij de lokale subway gegeten. Ook lekker, en zeer aardige bediening. Toen op jacht gegaan naar een Aborginal painting. En Hanneke zou Hanneke niet zijn als ze eigenlijk al niet helemaal wist wat ze wil, dus maakt het zoeken een stuk makkelijker (niet dus). Dus na 3-4 winkels annex galleries af te zijn gelopen kon ze nog steeds niet kiezen. Wat natuurlijk prima is als er niets echt van je gading bij zit. Maar de dame van de laatste gallerie liet het er niet bij zitten en bleef maar komen. We hadden er 1 gezien, maar die was al verkocht. En toen, ja hoor, bingo, een hele mooie, krachtige. Echt prachtig. En dat was dat. Deze is onderweg naar Nederland (John, hij wordt bij jou bezorgd in de winkel! Alles is al betaald). 's Avonds nog lekker gegeten en dat maakte het uiteindelijk toch tot een geweldige dag! Zo zie je maar.
maandag 21 april 2008
Broome 2
Zondag 20 april.
Een luxe resort, waar we twee nachten en de tussenliggende dag – vandaag dus – verblijven! Na het ontbijt op ons eigen balkon reden we al vroeg naar het beroemde Cable Beach: dit strand staat in de top-5 van ‘s werelds mooiste stranden. Maar de auto hadden we ook wel thuis kunnen laten: even de weg oversteken was voldoende. Inderdaad een prachtig strand, met van die lekkere ‘branding’ golven, waar je met een juiste timing heerlijk mee kunt ‘surfen’ richting strand. We waren al vroeg op het strand, maar toch was het al zo’n 34 graden. Luxe en luie types als wij huren dan een ligbedje met parasol. En een bodyboard waar je de golfsensatie nog wat mee kunt opvoeren. De watertemperatuur was 31 graden: heerlijk! We hebben afwisselend in zee gelegen en op onze bedjes. Na het middaguur werd het tijd voor wat anders: een lunch boven aan het duin. Na een frisse douche in ons appartement zijn we Chinatown in Broome gaan bezoeken. Maar helaas, alles dicht op zondag. Wel open was de al eerder bezochte kledingzaak, en wederom scoorde Frank enkele T-shirts en een beachshort… Het bbq’en de vorige avond was ons prima bevallen, dus ook nu weer inkopen gedaan. Aansluitend mocht Geert zich als chauffeur van onze 4WD uitleven op het strand: we waren niet de enigen daar! Op het moment dat we daar waren, ging net de zon onder en die hebben we – zittend in onze stoeltjes – mooi kunnen meenemen! Terug in ons resort toonde Geert voor de tweede keer aan een uitstekende bbq-chef te zijn: heerlijk gegeten dus. Tot de muggen begonnen te steken en we snel naar binnen gingen. Nog een laatste nacht hier en dan begint deel 3 van onze reis: de tocht via de Kimberleys naar Darwin.
Van Broome naar Fitzroy Crossing
Maandag 21 april.
Vandaag staat de eerste dag van onze trektocht per 4WD door de Kimberleys op het programma. Rustig ontbeten, nog even wat baantjes getrokken in het fraaie zwembad en vervolgens op pad gegaan. Het was toen rond 9.30 uur.
Helaas is onze oorspronkelijk geplande route door de Kimberleys niet mogelijk: door zware regenval blokkeert een bepaalde rivier de doorgang. Onze reisagent had dit al telefonisch laten weten. Vanochtend kregen we per email de alternatieve route door. Deze verloopt voor een groot deel over de Highway, waardoor het extra’s van onze 4WD niet echt benut kon worden. Maar… na Derby hebben we toch zo’n 200 kilometer door de bush kunnen rijden, om een paar Gorges te bezoeken waar we wel met onze auto konden komen: Windjana Gorge en Tunnel Creek. Maar eerst hebben we in Derby de Boabap Prison Tree bezocht. Hier werden in het verre verleden de aboriginals en misdadigers als parelduikers in de lucratieve parelvisserij ingezet. Ze werden bij deze boom ‘vastgehouden’ en vervolgens met een groep vervoerd richting zee om als parelduiker te fungeren. Onze tocht daarna voerde echt door ruig en onverhard terrein: een hele belevenis. Er is hier nagenoeg geen toerist meer te bekennen, dus overal waar we kwamen waren we eigenlijk de enige personen in de wijde omgeving. Windjana Gorge bezocht en direct oog in oog gestaan met een (jonge) krokodil. De rivier hier staat om de aanwezigheid van krokodillen bekend. Wel een beetje eng idée om daar zo vlak naast te staan. Tunnel Creek konden we niet echt bekijken: in deze 750 meter lange en overdekte Gorge stond helaas zo’n halve meter water. Dan is het erdoor lopen niet echt een aanrader. Eigenlijk maar goed ook, want we moesten nog 115 kilometer door de bush rijden. En dat kost meer tijd dan je denkt. Aan het einde van de middag steken de koeien graag de weg over. Veel jong vee erbij. Deze koeien hebben hele bijzondere bruine kleuren. We hebben er erg van genoten. Ook overigens van de prachtige omgeving waarin we vandaag reden. Eigenlijk niet goed te beschrijven zo mooi! Het was al donker toen we in Fitzroy Crossing aankwamen. Buiten zitten is niet verstandig, met alle mosquito’s. Daarvoor waren we al gewaarschuwd. We hebben daarom maar binnen in het restaurant gegeten. Niet echt bijzonder. Maar we zijn hier maar voor 1 nacht.
PS
WE hebben bij de vorige blog van Tom Price etc. weer de foto's geplaatst. Veel plezier ermee. Wij hebben dat al weer gehad en zijn al bezig met een nieuw avontuur. Tot snel!
Een luxe resort, waar we twee nachten en de tussenliggende dag – vandaag dus – verblijven! Na het ontbijt op ons eigen balkon reden we al vroeg naar het beroemde Cable Beach: dit strand staat in de top-5 van ‘s werelds mooiste stranden. Maar de auto hadden we ook wel thuis kunnen laten: even de weg oversteken was voldoende. Inderdaad een prachtig strand, met van die lekkere ‘branding’ golven, waar je met een juiste timing heerlijk mee kunt ‘surfen’ richting strand. We waren al vroeg op het strand, maar toch was het al zo’n 34 graden. Luxe en luie types als wij huren dan een ligbedje met parasol. En een bodyboard waar je de golfsensatie nog wat mee kunt opvoeren. De watertemperatuur was 31 graden: heerlijk! We hebben afwisselend in zee gelegen en op onze bedjes. Na het middaguur werd het tijd voor wat anders: een lunch boven aan het duin. Na een frisse douche in ons appartement zijn we Chinatown in Broome gaan bezoeken. Maar helaas, alles dicht op zondag. Wel open was de al eerder bezochte kledingzaak, en wederom scoorde Frank enkele T-shirts en een beachshort… Het bbq’en de vorige avond was ons prima bevallen, dus ook nu weer inkopen gedaan. Aansluitend mocht Geert zich als chauffeur van onze 4WD uitleven op het strand: we waren niet de enigen daar! Op het moment dat we daar waren, ging net de zon onder en die hebben we – zittend in onze stoeltjes – mooi kunnen meenemen! Terug in ons resort toonde Geert voor de tweede keer aan een uitstekende bbq-chef te zijn: heerlijk gegeten dus. Tot de muggen begonnen te steken en we snel naar binnen gingen. Nog een laatste nacht hier en dan begint deel 3 van onze reis: de tocht via de Kimberleys naar Darwin.
Van Broome naar Fitzroy Crossing
Maandag 21 april.
Vandaag staat de eerste dag van onze trektocht per 4WD door de Kimberleys op het programma. Rustig ontbeten, nog even wat baantjes getrokken in het fraaie zwembad en vervolgens op pad gegaan. Het was toen rond 9.30 uur.
Helaas is onze oorspronkelijk geplande route door de Kimberleys niet mogelijk: door zware regenval blokkeert een bepaalde rivier de doorgang. Onze reisagent had dit al telefonisch laten weten. Vanochtend kregen we per email de alternatieve route door. Deze verloopt voor een groot deel over de Highway, waardoor het extra’s van onze 4WD niet echt benut kon worden. Maar… na Derby hebben we toch zo’n 200 kilometer door de bush kunnen rijden, om een paar Gorges te bezoeken waar we wel met onze auto konden komen: Windjana Gorge en Tunnel Creek. Maar eerst hebben we in Derby de Boabap Prison Tree bezocht. Hier werden in het verre verleden de aboriginals en misdadigers als parelduikers in de lucratieve parelvisserij ingezet. Ze werden bij deze boom ‘vastgehouden’ en vervolgens met een groep vervoerd richting zee om als parelduiker te fungeren. Onze tocht daarna voerde echt door ruig en onverhard terrein: een hele belevenis. Er is hier nagenoeg geen toerist meer te bekennen, dus overal waar we kwamen waren we eigenlijk de enige personen in de wijde omgeving. Windjana Gorge bezocht en direct oog in oog gestaan met een (jonge) krokodil. De rivier hier staat om de aanwezigheid van krokodillen bekend. Wel een beetje eng idée om daar zo vlak naast te staan. Tunnel Creek konden we niet echt bekijken: in deze 750 meter lange en overdekte Gorge stond helaas zo’n halve meter water. Dan is het erdoor lopen niet echt een aanrader. Eigenlijk maar goed ook, want we moesten nog 115 kilometer door de bush rijden. En dat kost meer tijd dan je denkt. Aan het einde van de middag steken de koeien graag de weg over. Veel jong vee erbij. Deze koeien hebben hele bijzondere bruine kleuren. We hebben er erg van genoten. Ook overigens van de prachtige omgeving waarin we vandaag reden. Eigenlijk niet goed te beschrijven zo mooi! Het was al donker toen we in Fitzroy Crossing aankwamen. Buiten zitten is niet verstandig, met alle mosquito’s. Daarvoor waren we al gewaarschuwd. We hebben daarom maar binnen in het restaurant gegeten. Niet echt bijzonder. Maar we zijn hier maar voor 1 nacht.
PS
WE hebben bij de vorige blog van Tom Price etc. weer de foto's geplaatst. Veel plezier ermee. Wij hebben dat al weer gehad en zijn al bezig met een nieuw avontuur. Tot snel!
Abonneren op:
Posts (Atom)