zondag 13 april 2008

Vanaf Perth

Woensdag 9 april

Op tijd opgestaan want we moesten om 8 uur inchecken. Waren ruim op tijd, en dus even ontbeten op het vliegveld. Daarna weer door de controle, die weer hele andere zaken wil zien dan op andere vliegvelden, het blijft vreemd. En op weg naar Perth. De reis duurt 4 uur maar door de diverse tijdzones komen we slechts 2 uur later aan. Vanaf het vliegveld een taxi naar het verhuurbedrijf van de camper genomen. Daar waren twee Nederlanders die ons hielpen. Bleken er in totaal vier te werken. Werk in overvloed volgens hen, geen probleem! Maar wij komen om vakantie te vieren en niet te werken. Wat een geweldige camper. De meest luxe tot nog toe. Alles erop en eraan. Mooi nieuw, helemaal goed. Na wat instructies gekregen te hebben, op weg naar Fremantle, net onder Perth. Een mooi “oud” plaatsje. Zijn eerst zelf op pad gegaan maar dat ging meteen mis in die weerwar van snelwegen dus de TomTom aangesloten en hoppa! Wat een genot. Over 150 meter naar links, neem nu de snelweg etc. etc. Helemaal goed! Gemak dient de mens zullen we maar zeggen. Snel een hoop boodschappen gedaan en door. Aan het einde van de middag kwamen we aan op een camping vlak bij zee, helemaal goed. Prima sanitair (we douchen etc. gewoon wel op de campings). Even naar de zee gelopen voor een spectaculaire zonsondergang, die we net op een paar minuten na misten, maar goed. Eerste maaltje gemaakt, lekker makkelijk.



Donderdag 10 april
Lekker ontbeten maar de broodrooster hield het meteen voor gezien. Kapot. Nou ja, we kunnen zonder want in ons fornuis zit een soort grill waar je ook prima brood in kunt roosteren. Toen de bus naar Fremantle genomen en daar even rondgekeken. Mooi plaatsje. Hier zijn Pa en Oep (de man van Tineke) in 1996 bezig geweest om een Friese Skutsjes-happening te organiseren. Door wat problemen bij Philips, die hoofdsponsor zou zijn, is dat uiteindelijk allemaal niet doorgegaan. Jammer, want wat zou het hier mooi zijn gweest. Magnifiek! De wateren en het weer zijn hier geweldig.
Met de ferry hebben we de tocht naar Perth gemaakt. Prachtig weer, en de eerste bruintinten verschijnen al! Perth zelf is een wereldstad: minder groot dan Melbourne, maar wel met prachtige oude gebouwen uit de tijd van Queen Victoria (rond 1800). We hebben ons voor een heuse citytour door de hele stad laten vervoeren met een ouderwetse tram. De bijbehorende chauffeur was een uitstekend kenner van de stad. Dat hebben we dan ook geweten: hij heeft letterlijk iedere minuut volgepraat. Maar nu weten we dan ook echt alles van Perth.
Rolf, een Groningse vriend van Geert en Frank, woont sinds drie jaar in Perth. We hebben hem ‘s avonds ontmoet in de stad, en na een drankje in een Engelse Pub met hem in een nieuwe hotspot in de stad gegeten. Heerlijk. En gezellig dat de heren aan de andere kant van de wereld na een lange tijd weer eens konden bijpraten. Al met al een druk dagje!
Na thuiskomst bleek dat de broodrooster nier kapot was maar de zekering eruit geknald wasen we geen stroom meer hadden. Hmmm. Die zekering konden we dus in het donker niet meer vinden. Maar dat was de volgende ochtend direct verholpen.








Vrijdag 11 april
Vroeg uit de veren, op weg naar Cervantes waar we de eerste dag van onze trektocht van Perth naar Broome (althans dat deel dat we dus per camper doen; de rest van de trektocht gaat naar Darwin, maar dan per 4 WD).
We hebben deze dag onderbroken voor een bezoek aan de Pinnacles. Als je het niet zelf hebt gezien, kun je je eigenlijk geen voorstelling maken: een woestijn, pal langs de verder groene kust, van vele kilometers in omtrek. En als je daar dan in loopt, loop je midden tussen honderdduizenden kleine menhirs (dat is volgens ons een goede omschrijving). Het schijnt dat vroeger een grote schelpenlaag lag op wat toen het strand was. Die laag is door de jaren heen door wind en weersinvloeden uitgesleten tot afzonderlijke skulpturen. Het was niet druk in dit nationale park, en dat maakte het zo bijzonder. Daarna nog op zoek gegaan naar een camping. Op een zeer mooie locatie vonden we er een. De camping zelf was niet veel soeps. Maar we zijn op doortocht. Aan het strand een heuse vissteiger, met de plaatselijke attractie: een zeehond. Die zwemt onder de vissteiger en scoort daarbij de nodige hapjes van de vissers. Als hij de kans krijgt, springt hij uit het water omhoog om de vis te pakken. Hij blijft gelukkig af van de uithangende vislijnen en –haken!
Na een nieuwe variant van een brocolligerecht geprobeerd te hebben (recept verkrijgbaar bij Hanneke) lagen we er al redelijk vroeg in: de komende morgen willen we op tijd vertrekken voor een ruim 650 kilometer lange rit naar Monkey Mia.







Zaterdag 12 april
En als we dit schrijven, zitten we vlakbij Monkey Mia, een ander zeer bekend en bij Australiers en buitenlanders geliefde plek: sinds kort behorend tot het Wereld Cultureel Erfgoed. Een camping dichter dan 30 kilometer is niet te vinden: alles is vol. Dat had een man ons gisteren al verteld. Nu rijden we morgen gewoon naar Monkey Mia, en beginnen de dag daar met het bijwonen van het voeren van de dolfijnen. Daarna zien we wel wat we doen, maar dat dolfijnen daar een hoofdrol in spelen, is zeker. Want dat is waar het hier om draait!

1 opmerking:

Unknown zei

Goedemorgen!!
Alweer een zeer uitgebreid reisverslag en prachtige foto's! Het weer hier is iets minder mooi. Met ons, Poes en mij, gaat het goed. Dit weekend waren de boys er. De flipperkast is weer een beetje verder versleten; we hebben een heerlijk weekend gehad. Nu nog 2 dagen vrij en dan weer aan het werk. Leuk om van jullie te horen en te zien! Veel plezier en de groeten van ErikS